والدین و یادگیری روش تربیت[1]
تربیت صحیح، کار سهل و ساده‌ای نیست که از عهده هر کسی برآید، بلکه فن ظریفی است که نیاز به آموزش دارد. مربی در صورتی می‌تواند در کار خود موفق باشد که قبلًا در این باره آموزش دیده باشد وگرنه سعی او بیهوده است. برای مربی چند نوع اطلاعات لازم است:
1. شناخت کامل مراحل رشد مترّبی و تغییرات جسمانی، عقلانی، عاطفی و اخلاقی که در هر مرحله و سنی در او به وجود می‌آید.
2. شناخت استعدادها، غرایز و نیازهای گوناگون مترّبی.
3. شناخت کامل خصوصیات شخصی مترّبی.
4. اطلاعات کافی در نحوه برخورد صحیح و سازنده با مترّبی و زمینه‌سازی برای پرورش استعدادهای او.
5. شناخت موانع تربیت و رشد صحیح و راه برطرف کردن آن‌ها.
کسب این‌گونه اطلاعات برای پدر و مادری که خود را در قبال خدا و فرزند و جامعه، مسئول بدانند ضرورت دارد. امام صادق علیه السلام از قول لقمان نقل می‌کند که:
کسی که قصد ادب آموزی دارد بر آن همت می‌گمارد و آن کس که در آموختن ادب همت کند به زحمت فراگرفتن علم تربیت تن می‌دهد و با شدت در پی کسب علم اخلاق می‌رود و کسی که با جدّیت در راه طلب قدم بردارد به مقصد می‌رسد و منافع آن عایدش خواهد شد.[2]
دختران و پسرانی که قصد ازدواج و تولید فرزند دارند باید قبلًا آموزش ببینند و اطلاعات لازم را کسب کنند. متأسفانه در اجتماع ما و در نظام آموزش به چنین نیاز مهمی توجه نشده است، نه در دوران دبیرستان چنین برنامه عمومی وجود دارد و نه در دانشگاه، نه به صورت فوق برنامه و در کلاس‌های عمومی. دختران و پسران جوان در حالی ازدواج می‌کنند که نه به فن همسرداری آشنا هستند نه با روش صحیح تعلیم و تربیت فرزند.
نتیجه این غفلت‌ها همین است که مشاهده می‌کنید.
* امینى، ابراهیم، ازدواج، موانع و راه حلها، 1جلد، بوستان کتاب (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم) - قم، چاپ: دوم، 1390
[1] تاریخ ایراد خطبه: 29/ 2/ 80
[2]. بحار الانوار، ج 13، ص 411:« مَن عَنَى بالادبِ اهْتمَّ بِهِ وَ مَن اهتّمَ بِهِ تکلّف علمَهُ اشتَدّ له طلبُهُ وَ مَن اشتدَّ له طلبُهُ أدرکَ به مَنْفَعتَهُ»