مسائل جنسی
غریزه جنسی یکی از غرایز نیرومند، حساس و زندگی ساز انسان است و در حیات روانی و جسمانی او تأثیرات مثبت و منفی دارد. بسیاری از رفتارها حتی بیماری‌های جسمانی و روانی انسان از این غریزه مایه می‌گیرد.
از همین رو، اگر پرورش عاقلانه و درستی داشته باشد زندگی را قرین خوشی و آسایش می‌گرداند و اگر در طریق افراط یا تفریط واقع شود ممکن است صدها ضایعه جسمانی و روانی به دنبال بیاورد و زندگی دنیا و آخرت انسان را تباه گرداند.
چنان نیست که غریزه جنسی در زمان بلوغ پیدا شود بلکه از زمان کودکی در نهاد انسان نهفته است و به شکل‌های گوناگون بروز می‌نماید. کودکان از لمس آلت جنسی خویش لذت می‌برند و حالت تحرک بر ایشان حاصل می‌شود. از بوسه‌ها و نوازش‌های پدر و مادر لذت می‌برند. خوشگلی و بدگلی را متوجه می‌شوند و گاهی به زبان می‌آورند. در دو- سه سالگی به اختلاف دختر و پسر، پی می‌برند و با دقت و کنجکاوی به آلت تناسلی یکدیگر نگاه می‌کنند. قدری که بزرگ‌تر شدند مجذوب عکس‌های لخت و عریان می‌شوند و خیره خیره به آن‌ها می‌نگرند. فحش‌ها و شوخی‌های جنسی را بر زبان جاری می‌سازند و از آن‌ها لذت می‌برند. کم کم به سوی جنس مخالف تمایل پیدا می‌کنند و درصدد خودنمایی و جلب آنان برمی‌آیند.
گاه‌گاه آشکارا یا به کنایه درباره امور جنسی از پدر و مادر سئوال‌هایی می‌نمایند.
به نجواهای پدر و مادر، خوب گوش می‌دهند و کارهای آنان را کنترل می‌کنند. با دوستان و هم سالانِ خود در گوشه و کنار می‌نشینند و راز و نیاز می‌کنند.
از همه این‌ها به خوبی روشن می‌شود که غریزه جنسی در کودکان نابالغ نیز وجود دارد اما به صورت مبهم و تاریک. بدون آگاهی و شعور کامل، به سویی توجه دارد و به جانب آن هدف کشیده می‌شود، اما نمی‌داند چه می‌خواهد و به کجا توجه دارد. به منبع لذائذ توجه دارد، اما نمی‌داند از چه راهی می‌توان آن‌ها را به دست آورد. کودک تقریباً تا سن ده- دوازده سالگی با همین حال زندگی می‌کند و غریزه جنسی او کاملًا بیدار نشده و در حالت ابهام می‌باشد. اما از دوازده تا پانزده سالگی با سرعت بیش‌تری پرورش می‌یابد و شکل می‌گیرد و تقریباً بیدار می‌شود.
پدران و مادرانِ مسئول نمی‌توانند نسبت به غریزه جنسی فرزندانشان بی‌تفاوت باشند و دراین‌باره برنامه‌ای نداشته باشند، زیرا تربیت جنسی یکی از دشوارترین و حساس‌ترین انواع تربیت‌ها است. اندک اشتباه یا غفلتی دراین‌باره ممکن است کودکان را به وادی‌های فساد و تباهی بکشاند.
پدران و مادران باید توجه داشته باشند که کودکان قبل از بلوغ از لحاظ رشد بدنی و فکری برای تولید نسل و اعمال غریزه جنسی آمادگی ندارند. بدین جهت خداوند متعال غریزه جنسی آنان را در سنین قبل از بلوغ به‌حالت خفتگی و ابهام نهاده است. صلاح فردی و اجتماعی کودکان نیز همین است که غریزه جنسی آنان قبل از بلوغ بیدار و تحریک نشود، زیرا اگر غریزه جنسی به‌طور زودرس، قبل از بلوغ بیدار گشت، مشکلاتی در زندگی کودک به وجود خواهد آمد که ممکن است اسباب بدبختی و انحرافش را فراهم سازند.
بنابراین، پدر و مادر باید از هر عملی که ممکن است غریزه جنسی فرزندانشان را تحریک و بیدار سازد جداً اجتناب کنند و برایشان شرایطی به وجود آورند که بر طبق ناموس خلقت کم کم پرورش یابند و بزرگ شوند. پدر و مادر اگر عاقل و با تدبیر باشند خود می‌توانند تشخیص بدهند که چه کارهایی سودمند است و چه کارهایی مضر، ولی به عنوان تذکر یادآور می‌شویم که:
دست‌مالی و نوازش یا بوسیدن آلت جنسی بچه‌ها، دست به نقطه‌های حساسِ بچه‌ها مالیدن، نوازش‌های بیش از حد، نگاه کردن به عکس‌های زیبا و برهنه مجله‌ها و روزنامه‌ها، شنیدن ترانه‌ها و داستان‌های محرک و عشقی، نگاه کردن و دست مالیدن به عورت دیگران، تعریف از خوشگلی و زیبایی دیگران، نگاه کردن به بدن برهنه و ران‌های لخت دیگران، شوخی‌ها و معاشقه پدر و مادر یا دیگران، دیدن یا شنیدن مناظر شهوت‌رانی و امور جنسی هر یک از این امور و مانند این‌ها می‌تواند غریزه جنسی کودک را نابه‌هنگام تحریک و بیدار سازد و به فکر لذت جویی بیندازد.
کودکان پنج- شش ساله به بالا را با هم تنها نگذارید، زیرا ممکن است برای کنجکاوی با عورت یکدیگر بازی کنند و تحریک شوند. به کودکان اجازه ندهید که در رختخواب دراز بکشند و بیدار بمانند. رختخواب بچه‌های پنج- شش ساله را جدا کنید و در یک رختخواب نخوابانید، زیرا ممکن است در اثر تماس، تحریک شوند. کودکان پنج- شش ساله- خصوصاً جنس مخالف- را در رختخواب خودتان نخوابانید، حتی مادر نباید بدنش را به بدن دختر شش ساله‌اش بمالد.
پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:
وقتی بچه‌ها به سن هفت سالگی رسیدند رختخواب آن‌ها را جدا کنید.[36]
امام جعفر صادق علیه السلام از پدرانش نقل کرده که فرمودند:
زن‌ها و بچه‌های ده ساله باید رختخوابشان جدا باشد.[37]
هم‌چنین ایشان فرمود:
مادری که بدنش را به بدن دختر شش ساله‌اش بمالد خود نوعی از زنا است.[38]
باز، آن بزرگوار فرمود:
مرد نباید دختر بچه شش ساله را ببوسد، زن هم نباید پسر بچه هفت ساله را ببوسد.[39]
در بسیاری از خانواده‌ها معمول است که زنان با بدن نیمه عریان و با پاهای برهنه و بدون شلوار و جوراب در منزل زندگی می‌کنند. بعضی مردان نیز در این جهت دست کمی از زنان ندارند. اینان در منزل بدن نیمه عریان و ساق‌های برهنه خویش را در معرض تماشا و دید فرزندان بزرگ و کوچک و دختر و پسر خود قرار می‌دهند.
پسران و دختران این خانواده‌ها نیز از پدر و مادر پیروی می‌کنند و با بدن نیمه عریان در منزل زندگی می‌کنند. به اصطلاح همه اعضای خانواده با هم محرم‌اند و به قول خودشان برای محارم هم که هیچ قید وبندی نیست.
این پدران و مادران چنین می‌پندارند که بدن‌های نیمه عریان و ران‌های برهنه آن‌ها در فرزندانشان هیچ اثری ندارد، زیرا اولًا آنان محرم‌اند و ثانیاً هنوز بچه‌اند و چیزی سرشان نمی‌شود. و یا سینه‌های باز و ران‌های جذاب دخترانشان در روح پسرانشان کوچک‌ترین اثری ندارد و غریزه جنسی آنان را تحریک نخواهد کرد، چون خواهر و برادرند. در صورتی که این پندارها درست نیست. البته شاید بسیاری از کودکان به این رفتارها توجهی نداشته باشند. اما این مطلب چندان هم اطمینان بخش نیست. غریزه جنسی، غریزه بسیار نیرومندی است و محرم و نامحرم و خواهر و برادر و پدر و مادر نمی‌شناسد. ممکن است با یک نگاه تحریک شود و فکر التذاذ و بهره‌برداری جنسی در نظرش مجسم گردد.
علی علیه السلام فرمود:
ای بسا که با یک نگاه، عشق و تمایلات جنسی تحریک شود.[40]
این تحریکات زودرس ممکن است برای کودک ساده لوح و بی‌تجربه و نادان، عواقب بسیار بدی را دربرداشته باشد. ممکن است پای کودک و نوجوان بی‌تجربه به مراکز زنا یا لواط باز شود، ممکن است در صدد اغفال پسران و دختران دیگر یا حتی خواهر و برادر خود برآید. ممکن است به بیماری خانمان سوز استمناء مبتلا گردد.
در همه این موارد پدران و مادران مقصرند که با بی‌احتیاطی‌ها و رفتار غیر عاقلانه خویش غریزه فرزندان خودشان را تحریک نموده‌اند.
در این جا بد نیست به نوشته یکی از دانشمندان توجه فرمایید:
ما برای حفظ سلامت روانی فرزندانمان باید در نمایاندن بدن عریان خود به فرزندانمان اکراه داشته باشیم، و حتی المقدور از آن اجتناب نماییم. گاهی اوقات ممکن است فرزندانمان دزدانه یا در خفا؛ مثلًا هنگامی که مشغول استحمام هستیم و یا مشغول تعویض لباس‌های خود هستیم به ما نگاه کنند. ما نباید آن‌ها را تشویق به این کار نماییم.[41]
درست است که پدر و مادر به فرزندانشان محرم هستند و هر طور خواستند می‌توانند در منزل زندگی کنند اما نباید مصالح اجتماعی خود و فرزندانشان را فدای هوس‌های بی‌جا و آزادی‌ها و بی‌بند و باری‌های خویش سازند و زندگانی خود و فرزندانشان را در معرض تباهی قرار دهند و عمری را به حسرت و ندامت بگذرانند.
پیغمبر صلی الله علیه و آله به مردی که رانش مکشوف بود فرمود:
رانت را بپوش زیرا از عورت است.[42]
پسر از چهار سال به بالا صلاح نیست با مادرش به حمام برود. هم‌چنین دختر چهار ساله با پدرش. کودکان و بالاخص نوجوانان را تنها و بیکار نگذارید مبادا به فکر لذت جویی و استمناء برآیند. عورت بچه‌ها را حتی الامکان از نظر برادران و خواهرانشان پنهان سازید. هیچ‌گاه به بچه‌ها فحشِ جنسی ندهید. زن و شوهر در حضور بچه‌ها نباید در یک رختخواب بخوابند. در حضور آن‌ها عشوه گری و شوخی‌های جنسی نکنند.
یکی از مشکلات خانوادگی، روابط جنسی زن و شوهر است. زن و شوهر باید همخوابگی و روابط جنسی داشته باشند و چاره‌ای ندارند. اگر چند بچه کوچک و بزرگ در این خانواده باشد پدر و مادر در روابط خود به مشکلاتی برمی خورند. از یک طرف از همخوابگی و عمل جنسی ناگزیرند، از طرف دیگر وظیفه دارند این عمل را به‌طوری در خفا انجام دهند که فرزندانشان اصلًا متوجه نشوند. وگرنه ممکن است غریزه جنسی آن‌ها تحریک شود و به فساد و تباهی و گناه کشیده شوند.
حضرت صادق علیه السلام فرمود:
مرد نباید با همسرش مقاربت کند در حالی که کودکی در اتاق هست، زیرا این عمل باعث زنا خواهد شد.[43]
پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:
به خدا سوگند اگر مردی با همسرش مجامعت کند در حالی که کودکی در آن اتاق بیدار باشد، آن‌ها را ببیند و صدا و نفس‌هایشان را بشنود آن کودک ابداً رستگار نمی‌شود؛ پسر باشد و یا دختر به زنا آلوده خواهد شد.[44]
امام سجاد علیه السلام وقتی می‌خواست با همسرش نزدیکی کند درها را می‌بست و پرده‌ها را می‌انداخت و خدمت کاران را بیرون می‌کرد.[45]
پیغمبر اکرم نهی فرمود که مردی با همسرش نزدیکی کند در حالی که کودک خردسالی در گهواره به آن‌ها نگاه می‌کند.[46]
بنابراین، زن و شوهری که بچه دارند نمی‌توانند مانند سابق آزاد و بی‌قید و بند باشند.
ناچارند به خاطر حفظ عفّتِ فرزندان خویش عمل زناشویی را کاملًا مخفی و سری نگهدارند؛ به‌طوری که بچه‌ها اصلًا بویی نبرند. در صورتی که این عمل کار چندان آسانی نیست. نگویید: بچه‌ها نادانند و چیزی سرشان نمی‌شود، اتفاقاً بچه‌ها خیلی کنجکاو و شیطانند. کارهای پدر و مادر را کاملًا کنترل می‌نمایند و با حرص و ولع می‌خواهند از اسرار آنان آگاه شوند. حتی گاهی خودشان را به خواب می‌زنند تا از کارهای سری پدر و مادر آگاه گردند. از پشت در و دیوار با دقت گوش می‌دهند تا اسرار را کشف کنند.
پس عمل زناشویی یکی از مشکلات خانوادگی است که حلش چندان آسان نیست.
در صورت امکان خوب است زن و شوهر برای خواب و استراحت خودشان اتاق خلوتی را انتخاب کنند که خیلی هم به اتاق خواب کودکانشان نزدیک نباشد. و فرزندان خویش را طوری عادت دهند که به هنگام خواب و استراحت بی‌اجازه وارد اتاق مخصوص آنان نشوند. عمل زناشویی را در اوقاتی انجام دهند که کودکان کاملًا خواب باشند. اما تهیه یک چنین اتاقی در استطاعت همه کس نیست. به علاوه همه خانه‌ها چنین آمادگی را ندارند.
یکی از دانشمندان غربی می‌نویسد:
در ساختمان اغلب خانه‌های امروزی رعایت اصول مسائل جنسی پیش بینی نشده است و در واقع باید خانه‌های امروزی را خانه‌های مخالف امور جنسی نامید. بسیار کم و به ندرت می‌توان خانه یا آپارتمانی را یافت که در آن، اصل داشتن اتاق دنج و مستقلِ خواب برای والدین رعایت شده باشد. اغلب دیوار اتاق خواب باریک و بچه‌ها در دور و حوالی آن هستند. این حقیقت تلخ و ناگواری است که بر اثر عدم رعایت این نکات و نداشتن خانه‌هایی که اتاق خواب والدین در گوشه آرام و دنجی قرار گرفته باشد والدین ناچارند صدای نفس و حرکات و مهرورزی‌های طبیعی خود را خفه کنند.[47]
البته اتاق مخصوص داشتن این عیب را هم دارد که والدین به هنگام خواب از وضع فرزندانشان بی‌اطلاع می‌مانند. آن‌ها را هم تنها گذاشتن، مخصوصاً اگر بچه بزرگی در میان آنان باشد و دختر و پسر باشند، خالی از بی احتیاطی نیست. گرچه شاید خطر کم باشد، به هر حال احتیاط لازم‌تر است. خود پدر و مادر باید به هر طور شده مشکل را حل کنند. در صورتی که پدر و مادر ناچارند با فرزندانشان در یک اتاق بخوابند، باید برای اخفای عملِ جنسی، دقت و مراقبت بیش‌تری به عمل آورند. اولًا پدر و مادر نباید در یک رختخواب بخوابند، بلکه هر کدام رختخواب جدایی داشته باشند. در صورت امکان عمل زناشویی را در ساعت‌هایی انجام دهند که بچه‌ها در منزل نباشند در غیر این صورت می‌توانند در وسطهای شب که اطمینان دارند بچه‌ها کاملًا خوابند بدون سر و صدا از اتاق خارج شوند و در محل خلوتی دور از بچه‌ها کار خود را انجام دهند و به اتاق خواب بازگردند.
به هر حال، پدر و مادر اگر به اهمیت موضوع واقف باشند و برای خویش مسئولیتی قائل شوند می‌توانند مشکل را حل نمایند. این موضوع به قدری اهمیت داشته که خداوند کریم در قرآن می‌فرماید:
غلامان و بچه‌های نابالغ در سه وقت حق ندارند بدون اجازه وارد اتاق خواب شما شوند:
یکی ساعت قبل از نماز صبح، دوم بعد از ظهرها هنگامی که لباستان را درآورده‌اید و سوم، بعد از نماز عشا و موقع خفتن. این سه وقت به منزله عورت است کسی حق ندارد بدون اجازه وارد خوابگاه شما شود.[48]
کودکان معمولًا در دوران قبل از بلوغ به‌طور مستقیم یا غیر مستقیم سئوال‌هایی درباره امور جنسی دارند. بعضی از پدران و مادران به عنوان پرده‌پوشی از پاسخ دادن به آن‌ها طفره می‌روند. غالباً با عبارت‌هایی نظیر: خفه شو، فضولی نکن، این حرف‌ها به تو نیامده، بزرگ می‌شوی می‌فهمی، بچه‌ها را ساکت می‌کنند. برخی هم جواب می‌دهند اما جواب‌های خلاف واقع و نادرست که خود کودک غالباً متوجه می‌شود که پدر و مادرش می‌خواهند او را فریب دهند. این دو برنامه هیچ‌کدام صحیح نیست، زیرا کودکی که سئوال می‌کند می‌خواهد مطلب را بفهمد اگر شما او را راهنمایی نکنید ممکن است به‌وسیله دیگران منحرف گردد. خوش‌بختانه سئوال‌هایی جنسی کودکان قبل از بلوغ، غالباً پیچیده و غیر قابل جواب نیست، بلکه نسبتاً ساده‌اند که به راحتی می‌توان آن‌ها را جواب داد. شاید نخستین موضوعی که تا مدت‌ها ذهن کودکان را مشغول می‌دارد. تفاوت دختر و پسر و فرق بین آلت جنسی آن‌ها باشد. یک پسر بچه خردسال به خوبی می‌فهمد که با یک دختر بچه، از جهت آلت جنسی تفاوت دارد. اما از سرِّ آن آگاه نیست. گاهی خودش را ناقص می‌پندارد و زمانی دختر بچه را. او میل دارد بفهمد چرا چنین شده است. به همین جهت ممکن است از پدر یا مادر دراین‌باره سئوال کند.
آن‌ها باید صریحاً به او بگویند که: همه پسرها همین‌طور آفریده شده‌اند و داشتن این عضو برایشان نقصی نیست. به‌واسطه همین است که پسرها بعداً پدر خواهند شد.
همه دخترها هم همین‌طور آفریده شده‌اند و در خلقت نقصی ندارند. به‌واسطه همین است که دخترها بعداً مادر می‌شوند و بلافاصله توضیح دهند که برای اجتماع، هم پدر لازم است و هم مادر.
ممکن است کودک سئوال کند که نی نی کوچولو قبلًا کجا بود و از کجا آمد؟ در این‌جا پدر و مادر می‌توانند پاسخ دهند که مدتی در شکم یا رحم مادر زندگی می‌کرد بعداً بیرون آمد. ممکن است بپرسد از کجا بیرون آمد؟ در این جا می‌توان پاسخ داد که زیر شکم مادر راهی هست که بچه می‌تواند از آن جا بیرون بیاید. می‌توان محل خروج کودک را به‌وسیله یک عروسک نشان داد. ممکن است بگوید: چگونه در شکم مادر به وجود آمد؟ در این جا می‌توان پاسخ داد که: تخمک بسیار کوچکی در رحم مادر به وجود می‌آید. کم‌کم بزرگ می‌شود تا یک بچه کامل گردد، آنگاه از شکم مادر خارج می‌شود.
به هر حال سئوال‌های جنسی کودکان قبل از بلوغ غالباً از همین قبیل است که با پاسخ‌های ساده‌ای می‌توان آنان را قانع ساخت. در این گونه سئوال‌ها صلاح نیست که پدر و مادر مسائل پیچیده زناشویی را به میان آورند و مطالبی را بگویند که کودک برای فهم آن‌ها کاملًا آمادگی پیدا نکرده است. تصور نکنید که کودک می‌خواهد همه حقایق را بفهمد. او به مقداری که سئوال می‌کند طالب فهم است نه بیش‌تر. بگذارید سئوال کودکان راهنمای شما باشد و دراین‌باره عجله نکنید. اما به هر حال، کودکان را در دوران نزدیک بلوغ به تدریج و در سطح فهم و درکشان با مسائل ساده جنسی آشنا سازید. اگر شما هم برایشان چیزی نگویید از بچه‌ها کوچه و مدرسه می‌شنوند و به این رازها پی خواهند برد. بی‌تردید اگر از پدر و مادر بشنوند بهتر است تا از بچه‌های فاسد و نادان کوچه و بازار. اگر شما آن‌ها را آگاه کنید ممکن است بچه‌های فاسد آنان را به تباهی بکشند. اما اگر به‌طور صحیح آن‌ها را راهنمایی کنید می‌توانید از انحراف و فسادشان جلوگیری نمایید.
هنگامی که فرزند شما به حد بلوغ رسید و احساس کردید که غریزه جنسی او تا حدی بیدار گشته و در معرض انقلاب و دگرگونی است، می‌توانید به مناسبت یکی از سئوال‌ها، رشته سخن را در دست بگیرید و بگویید: می‌دانم اکنون به حالی رسیده‌ای که شاید این گونه افکار در مغزت وارد شود. گاهی حالت تحرک به تو دست می‌دهد و میل‌داری شخص دیگری را لمس نمایی. می‌خواهی کسی جداً تو را دوست داشته باشد تو هم او را دوست بداری. بعضی‌ها را بیش از حد دوست‌داری، هیچ مانعی ندارد. همه پسران و دختران وقتی به این سن برسند چنین حالت‌هایی به آنان دست می‌دهد. این‌ها مقدمه پدر و مادر شدن است. تو دیگر می‌خواهی پدر شوی. همه پسران باید بعد از بزرگ شدن زن بگیرند و عروسی کنند تا خانواده تشکیل دهند و پدر شوند اگر با دختر نجیب و خوش اخلاق و دیندار و زیبایی ازدواج کنی سعادتمند خواهی شد. زندگی خانوادگی خیلی شیرین و زیبا است. اما شرایط زندگی و تحصیلات تو اکنون اجازه ازدواج نمی‌دهد. اگر زن بگیری بچه‌دار هم خواهی شد و زن و بچه خرج دارند. بهتر است با جدیت و کوشش مشغول تحصیل یا کار باشی وقتی شرایط زندگی تو مناسب شد من با تو همکاری می‌کنم و هر دختری را که خواستی برایت می‌گیرم. اما مواظب باش قبل از ازدواج به دام‌های فساد نیفتی. استمناء برای بهداشت و سلامت جسم و جان انسان ضرر دارد و از گناهان بزرگ به شمار می‌رود. مواظب باش فریب نخوری و در کارهای غیر مشروع وارد نشوی. اگر قدری صبر کنی همه کارها به خوبی اصلاح می‌شود. آنگاه عواقب و خطرات انحرافات جنسی را برایش تشریح کنید. با این برنامه می‌توانید یکی از بزرگ‌ترین مشکلات فرزندانتان را حل کنید و آنان را در آن سنین دشوار و پرانقلاب از تحیّر و اضطراب درونی نجات دهید و از وقوع در مهلکه‌ها و تباهی‌ها باز دارید و این یکی از بزرگ‌ترین خدماتی است که پدر و مادر می‌توانند برای فرزندانشان انجام دهند. در زمان بلوغ حوادث تازه‌ای برای نوجوانان به وجود می‌آید که قبلًا از آن اطلاع نداشتند، از این رو تا مدت‌ها مضطرب و نگرانند و در علل آن فکر می‌کنند. زیر بغل و روی زهار آن‌ها موهای تازه‌ای می‌روید. پستان دخترها شروع به رشد می‌کند و بزرگ می‌شود. در هر ماه چند روز خون می‌بینند و رگل می‌شوند.
دخترها از این حوادث تازه به وحشت می‌افتند. علت آن را درک نمی‌کنند و شاید آن را یک نقص بشمارند بدین جهت غالباً آن را از مادر و مخصوصاً از پدر و سایرین پنهان می‌دارند. لباس‌های گشاد می‌پوشند و گاهی همانند قوزی‌ها راه می‌روند تا پستانشان دیده نشود و خون دیدن را به‌طور کلی مخفی می‌سازند.
در پسرها نیز زیر بغل و روی زهار مو پیدا می‌شود. خواب‌های تازه‌ای می‌بینند که اسباب تحریک و احتلام آن‌ها می‌شود. چون علت حوادث تازه را نمی‌فهمند به وحشت و اضطراب می‌افتند و گاهی خودشان را گناهکار می‌شمارند. تا مدت‌ها در اضطرابند ولی جرأت نمی‌کنند دراین‌باره با کسی صحبت نمایند چه بسا همین افکار، عقده‌ها و ناراحتی‌هایی را به دنبال داشته باشد. اما پدران و مادرانی که عاقل و دانا باشند در این موقع بحرانی به فریاد فرزندانشان می‌رسند و به راحتی مشکلشان را حل می‌کنند؛ مثلًا مادر به دخترش می‌گوید: زمان بلوغ تو نزدیک شده است، کم کم پستان‌هایت بزرگ خواهد شد، موهای زهار و زیر بغلت بزرگ می‌شود دیر یا زود رگل هم خواهی شد.
همه این‌ها علامت بلوغ هستند. همه دخترها به این سنین که برسند این حوادث برایشان به وقوع خواهد پیوست. این‌ها امور طبیعی هستند و هیچ گونه ضرری ندارند. در ایام قاعدگی نماز بر تو واجب نیست. روزه‌هایت را هم می‌خوری و بعداً قضا می‌کنی. آنگاه اموری را که برای بهداشت ایام قاعدگی لازم است به او یادآور می‌شوی. سپس مسائل قاعدگی و غسل کردن را یادش می‌دهد و بدین صورت برای حوادث زمان بلوغ آماده‌اش می‌گرداند.
پدر هم به پسرش می‌گوید: زمان بلوغ تو نزدیک شده است. در زمان بلوغ زیر بغل و روی زهارت موهای سیاهی خواهد رویید. شاید شب‌ها خواب‌های تحریک کننده ببینی و آبی به فلان صفت از تو خارج شود و محتلم شوی. همه پسرها در زمان بلوغ این حوادث بر ایشان رخ می‌دهد اصلًا ناراحت نباش، علامت بلوغ است. اگر چنین حالی به تو دست داد باید لباس‌های نجس شده را عوض کنی و واجب است غسل کنی.
آنگاه دستور غسل کردن را برایش توضیح بدهد.
بدین ترتیب، پدر و مادر می‌توانند از اضطراب و ناراحتی فرزندانشان جلوگیری کنند و آنان را برای دوره بلوغ آماده سازند؛ به‌طوری که نشانه‌های آن را اموری طبیعی بدانند و در صدد اخفا برنیایند.[49]
[36]. مکارم الأخلاق، ص 256: عن ابن عمر، قال: قال النبیّ صلى الله علیه و آله و سلم:« فرّقوا بین أولادکم فی المضاجع إذا بلغوا سبع سنین»
[37]. وسائل الشیعه، ج 21، ص 461، باب الحدّ الذی فیه یُؤْمَرُ الصبیان ...، ح 5:« یُفَرَّقُ بینَ الصبیانِ والنساء فی المضاجِعِ إذا بلغوا عَشْرَ سنینَ»
[38]. همان، ج 20، ص 230، باب حد البنت التی ...، ح 5:« مباشرةُ المرأةِ ابنَتَها إذا بَلَغَتْ سِتَّ سنینَ شعبة من الزنى»
[39]. همان، ص 230، باب حدّ البنت التی ...، ح 4:« إذا بَلَغَتِ الجاریةُ ستّ سنین فلا یُقَبِّلْها الغلامُ والغلامُ لایقبل المرأة إذا جاز سبعَ سنین»
[40]. غرر الحکم، ص 381:« رُبَّ صَبابةٍ غُرِسَتْ من لحظةٍ»
[41]. جییم گینوت، پیوندهاى کودک و خانواده، ترجمه تقى زاده میلانى، ص 177
[42]. حاکم نیشابورى، المستدرک على الصحیحین، ج 4، ص 108، کتاب اللباس: محمّد بن جحش، قال: مرّ رسولاللَّه صلى الله علیه و آله و سلم وأنا معه على معمر وفخذاه مکشوفتان، فقال:« یا معمّر! غطّ فخذیک، فإنَّ الفخد عورةٌ»
[43]. وسائل الشیعه، ج 20، ص 132، باب کراهة الجماع المرأة ...، ح 1:« لا یُجامِعِ الرَجُل امرأتَهُ ولا جاریتَهُ وفی البیتِ صبیٌّ؛ فإنَّ ذالک ممّا یُورِثُ الزنى»
[44]. همان، ص 133، بابُ کراهة الجماع المرأة ...، ح 2:« والذی نَفْسی بیده! لو أنَّ رَجُلًا غَشیَ امرأتَهُ وفی البیتِ صبیٌّ مستیقظٌ یراهما ویَسْمَعُ کلامَهما ونَفَسَهما ما أفْلَحَ أبداً، إنْ کانَ غلاماً کان زانیاً، أوْ جاریةً کانت زانیةً. وکان على بن الحسین علیهما السلام إذا أرادَ أنْ یَغْشى أهلَهُ أغْلَقَ البابَ وأرخى السُتوُرَ وأخرج الخَدَمَ»
[45]. همان
[46]. مستدرک الوسائل، ج 14، ص 228، باب کراهة الجماع المرأة و ...، ح 1:« نَهى رسولاللَّه صلى الله علیه و آله و سلم أنْ یُجامِعَ الرجُلُ امرأتَهُ والصبی فی المهد یَنْظُرُ إلیهما»
[47]. جییم گینوت، پیوندهاى کودک و خانواده، ترجمه تقىزاده میلانى، ص 178
[48]. نور( 24) آیه 58:« یا أیّها الذین ءامنوا لیستَئْذِنْکُم الذین ملکت أیْمانَکم والذین لمْ یَبْلُغُوا الحُلُمَ منکم ثلاثَ مرّات من قبلِ صلاةِ الفجرِ وحین تَضَعُونَ ثیابَکم من الظَهیرَةِ ومن بعد صلاة العشاء ثلاثُ عورات لکم ...»
[49] امینى، ابراهیم، تربیت، 1جلد، بوستان کتاب (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم) - قم، چاپ: هفتم، 1390.